بررسی بازی DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace

مدتهاست که از عرضه بازی‌های همزمان با اکران یک فیلم سینمایی می‌گذرد و شخصا عمر این بازی‌ها را به سر آمده می‌دانستم. این قبیل بازی‌ها اگر هم منتشر بشوند مسیر جدیدی پیدا کردند که به آن بازی‌های موبایلی گفته می‌شود، مسیری که بازی‌ها بسیار ارزان‌تر تولید شده و به جمعیت انبوهی می‌رسد و درآمدزا هم است. با این حال تمام این افکار با عرضه بازی DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace (دقیقا با همین قدر اسم طولانی!) در هم شکسته شد. این بازی آمده تا دوباره پیش از اکران و دیدن یک اثر سینمایی، سری به دنیای بازی آن بزنیم و مقصد خودش را هم کنسول‌ها و پی سی انتخاب کرده است. تا یادم نرفته بگویم پیش‌تر در ویدیوهای مجله ای سی بلاگ نیز به این مساله پرداخته بودیم که می‌توانید در این لینک آن را تماشا کنید.

سبک بازی DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace در واقع یک On-Rail Shooter است، سبکی قدیمی و کلاسیک که اتفاقا بازی‌های درخشانی در تاریخ در این سبک و سیاق وجود دارد. ژاپنی‌ها استاد ساخت بازی‌های اینچنینی هستند و بسیاری از عناوین آرکید در همین ژانر ساخته شده‌اند. در بازی کریپتو هم به روال این سبک بازی‌ها، کاراکتر شما در یک مسیر مشخص حرکت می‌کند و شما صرفا با چپ و راست کردن و شلیک کردن، مراحل را رد می‌کنید. در تمام بازی همین کار را انجام می‌دهید و نکته عذاب آور اینجاست که موضوعی به اسم «طراحی مراحل» برای سازندگان حکم جوک و شوخی را داشته و انگار نه انگار که باید برای این بخش کمی فکر صورت میگرفته!

تمامی مراحل بازی یکسان هستند و در بهترین حالت وقتی لوکیشن عوض می‌شود، رنگ ساختمان‌ها کمی تا قسمتی تغییر پیدا می‌کند. عملا هیچ فرق خاصی بین مراحل وجود ندارد و دشمنان هم یکی از یکی تکراری‌تر هستند. ربات‌هایی که به سمت شما حمله می‌کنند یا از دور به شما شلیک می‌کنند و یا در یک حرکت انتحاری به سمت شما یورش آورده و قصد ضربه زدن به شما را دارند. طراحی این ربات‌ها کاملا تکراری بوده و هوش مصنوعی بازی نیز در سطح جلبک‌های دریایی به سر می‌برد.

شما پیش از آغاز هر مرحله انتخاب می‌کنید که می‌خواهید در نقش کریپتو فرو بروید یا ایس، اگر با هر دو کاراکتر بازی کنید کاملا متوجه خواهید شد که شخصیت «ایس» کاربردی‌تر بوده و بترنگ‌هایی که پرتاب می‌کند خیلی بیشتر از قابلیت‌های مسخره کریپتو به کارتان می‌آید. البته اساسا اگر قرار باشد واژه مسخره را در بخشی از این نقد به کار ببریم، باید درباره کلیت بازی آن را ادا کرد.

در بازی DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace شما به اینور و آنور می‌روید، جاخالی می‌دهید و شلیک می‌کنید. اوج خلاقیتی که سازندگان داشتند این بوده که پس از هر ۵ مرحله، یک باس فایت برایتان ترتیب دهند که شکست دادن آنها از پلک زدن هم آسان‌تر است. بازی عملا هیچ چالشی به همراه ندارد و شما به راحتی می‌توانید حتی بدون آپگرید کردن و یا استفاده از ویژگی‌های خاص، مراحل را پشت سر بگذارید. در هر حال سازندگان لطف کردند و منت گذاشتند!! و چند چاشنی هم وارد گیم‌پلی کاملا تکراری خود کرده‌اند که شاید سر و کله زدن با آنها بتواند هضم بازی را بهتر کند.

در هر مرحله انتخاب می‌کنید که چه یاوری در کنارتان باشد که این یارهای کمکی از بین سه دوست انتخاب می‌شوند. یکی از آنها که قدرت گرین لنترن را دارد در واقع یک کلون از خودتان می‌سازد تا در کنارتان شلیک کند و شلیک‌های شما دوبرابر بشود. دیگری که قدرت واندروومن را در اختیار دارد به شما یک سپر جادویی می‌دهد که دورتان قرار بگیرد و برای مدت زمانی کوتاه ضدضربه باشید و در نهایت شخصیت دیگر که قدرت فلش را در اختیار دارد، به شما قدرت سرعت ماورایی می‌دهد. به جرات می‌گویم با توجه به گیم‌پلی سطحی بازی، داشتن سپر و یا سرعت بیش از حد عملا به هیچ کاری نمی‌آید در نهایت همان دوبرابر شدن قدرت ضربات است که شاید در برخی جاها به دردتان بخورد.

مینی‌گیم‌هایی نیز در منوی اصلی بازی گنجانده شده که مثلا ذوق و خلاقیت طراحی سازندگان را نشان داده است. شما در طول مراحل بازی اگر برخی حیوانات را نجات دهید، در این مینی‌گیم (که در منوی اصلی و سمت پایین چپ قرار دارد) می‌توانید این حیوانات را خوشحال کرده و به دست صاحبانی برسانید که با آنها «مچ» هستند. در سمت پایین راست صفحه اصلی هم بخش آپگرید وجود دارد که در آن یا می‌توانید نوار سلامتی‌ خودتان را ارتقا ببخشید و یا نهایتا قدرت ضربات خود را بالاتر ببرید.

همه چیز در DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace به سطحی‌ترین شکل ممکن اجرا شده است. از طراحی منوها گرفته تا گیم‌پلی بازی که بسیار تکراری و خسته کننده است تا طراحی مراحل که به شدت یکنواخت بوده و حتی گرافیکی که عملا برای کنسول پلی استیشن دو است و به درد آن زمان می‌خورد. موسیقی در بازی وجود ندارد و متاسفانه هیچ یک از صداپیشگان قهار و شهیر انیمیشن هم در بازی حضور ندارند و باید صدای دوبلورهایی را بشنویم که در کارشان ناوارد هستند و بسیار تصنعی اجرا می‌کنند.

بازی DC League of Super-Pets: The Adventures of Krypto and Ace یک افتضاح تمام عیار است و مهر تاییدی است بر به خاتمه رسیدن عمر بازی‌های اقتباسی از آثار سینمایی که همزمان با انتشار آنها، به مارکت عرضه می‌شود. باید این واقعیت را پذیرفت که عمر این بازی‌ها به سر رسیده و عناوینی مثل بازی جومانجی (که آن هم افتضاحی تمام عیار به حساب می‌آمد!) یا همین بازی گواه اثبات این ادعا هستند. حتی اگر بازی را مختص قشر خردسال و کودک بدانیم، بازهم عملا هیچ چیزی برای درخشیدن در بازی وجود ندارد و تصور نمی‌کنم هیچ کودک خردسال چهار پنج ساله‌ای، بازی نینجا فروت را به چنین بنجلی ترجیح ندهد!

مطلب پیشنهادی:بازی موبایلی Project: BloodStrike؛ ترکیبی از کال آو دیوتی وارزون و ولورانتتجربه یک بازی بتل رویال فوق‌العاده از NetEase