بررسی بازی Dying Light 2

این روزها معرفی دنباله یک عنوان موفق باعث می‌شود شک و تردیدهای زیادی به وجود بیاید. آیا استودیو سازنده می‌تواند دوباره موفقیت قسمت قبل را تکرار کند؟ آیا می‌توانند فرمول موفقشان را گسترش دهند یا حتی در تکرار آن هم دچار مشکل می‌شوند؟ سوالات زیادی وجود دارد که تا زمان انتشار بازی بی‌پاسخ باقی می‌مانند. حال تصور کنید اگر اخبار خوبی از پروسه ساخت یک بازی به گوش نرسد و همه چیز در سکوت خبری فرو رود چه می‌شود! این دقیقا همان اتفاقی بود که برای Dying Light 2 افتاد. استودیو Techland با کوله‌باری از تجربه در زمینه ساختن بازی‌هایی که در دنیای زامبی‌ها روایت می‌شوند تصمیم گرفت فرمول موفق خودش را دوباره آزمایش کند. اما آیا این بار هم همه چیز به خوبی پیش رفت؟ متاسفانه نه.

قرار است انتخاب‌های شما در Dying Light 2 تاثیرگذار باشد، یا حداقل این چیزیست که بازی دوست دارد شما فکر کنید. اما حداقل اینطور احساس نمی‌شود که اگر گزینه‌ دیگری را انتخاب کرده بودید الان خط داستانیتان طور دیگری دنبال می‌شد. از طرفی منطق داستانی در برخی مواقع با علامت سوالی بزرگ مواجه می‌شود. برای مثال چطور زمانی که یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های شما وصل کردن جریان برق شهر است سیستم‌های تصفیه هوا همچنان فعالند و به شما برای گلاید کردن (که قابلیتی جدید محسوب می‌شود) کمک می‌کنند؟ داستان Dying Light 2 زمانی آخرین ضربه را می‌خورد که با دیالوگ‌هایی سرسری و مسخره در برخی مواقع شما را شگفت‌زده می‌کند. تنها چیزی که در این قسمت موجب ناراحتی من می‌شود این است که دنیای Dying Light 2 پتانسیل بالایی برای داستان‌سرایی بهتر داشت. اما این چیزیست نصیب یکی از مورد انتظارترین بازی‌های سال ۲۰۲۲ شده.

تنها زمانی باید از شب‌ها بترسید که Chaseتان به لول ۴ برسد. اینجاست که زامبی‌ها با دو ضربه شما را راهی صفحه ری‌اسپاون شدن کرده و تمام پیشرویتان را از صحنه روزگار محو می‌کنند. تنوع سلاح‌ها بالاست و می‌توانید انواع و اقسام آیتم‌ها را در بازی بسازید. این یعنی همچنان گشتن در محیط بزرگ و لوت کردن ساختمان‌های مختلف در Dying Light 2 کاری مهم و جذاب محسوب می‌شود. منوی کرفت بازی به مرور زمان کامل‌تر می‌شود و به شما اجازه می‌دهد آیتم‌های مورد نیازتان را بسازید و از آن‌ها استفاده کنید. البته در این بین مشخص نیست که چرا قابلیت پرتاب سلاح‌های اصلیتان از بازی حذف شده! اما بهرحال انواع و اقسام چاقو‌ها، نیزه‌ها، مین و نارنجک وجود دارد که بتوانید با استفاده از آن‌ها زامبی‌ها را سلاخی کنید.

دنیای Dying Light 2 به نسبت نسخه اول بزرگ‌تر شده. طراحی محیط بهتر است و درراستای پیشرفت سیستم پارکور آن جزئیات زیادی به آن اضافه شده. ساختمان‌های زیادی وجود دارد که لوت کردن هر کدام چالشی جدید محسوب می‌شود. بیس‌های زیادی هستند که بخواهید تصاحب کنید و مدیریتشان را به بازمانده‌ها یا اعضای گروه Peace Keeper بسپارید. همچنین Fast Travel از نقطه‌ای به بعد نقشی حیاطی در طی کردن مسافت‌های طولانی ایفا می‌کند. برای این کار هم نیازی به لودینگ نیست و به محض اینکه اراده کنید می‌توانید به نقطه دیگری از شهر بروید. ماموریت‌های جانبی زیادند و به طور کلی کارهای زیادی وجود دارد که بخواهید در دنیای نفرین‌شده Dying Light 2 انجام دهید. ادعای سازندگان بازی مبنی بر ۵۰۰ ساعت گیم‌پلی نیز از همینجا نشئت می‌گیرد. گرچه بعید می‌دانم واقعا ۵۰۰ ساعت محتوا در آن وجود داشته باشد!

قضاوت Dying Light 2 از نظر بصری کار ساده‌ای نیست. تناقض‌های متعددی را می‌توان در ظاهر و طراحی بصری بازی پیدا کرد که چندان دلنشین نیستند. برای مثال طراحی واقع‌گرایانه طبیعت بازی فاجعه‌ای عجیب است. درختان و گیاه‌ها شما را یاد بازی‌های نسل هفتم می‌اندازند و از طرفی رنگ‌بندی محیط و جزئیات ساختمان‌ها و مدل‌های انسان‌ها و زامبی‌ها فوق‌العاده است. همچنین معلوم نیست که چه بلایی سر افکت‌هایی مانند خون در بازی آمده. دیگر مانند نسخه اول نمی‌توانید با کشتار زامبی‌ها دریایی از خون راه بیاندازید و همه چیز ختم به افکتی کوچک شده که به شما نشان می‌دهد خون به هوا می‌پاشد، اما روی زمین دیده نمی‌شود. خوشبختانه قابلیت قطع کردن اعضای بدن از Dying Light 2 حذف نشده. همچنان می‌توانید با سلاح‌هایتان دشمنان بازی را تکه‌تکه کنید، اما زخم‌هایی که در اثر مبارزه روی بدن دشمنانتان ظاهر می‌شدند به طرز محسوسی کاهش پیدا کرده‌اند.

ری‌تریسینگ که قرار بود روزی دنیای بازی‌های ویدیویی را متحول کند در Dying Light 2 وجود دارد، اما روشن بودن یا نبودنش آنقدرها تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روزهای ابتدایی انتشار بازی پرفورمنس آن آنقدر ضعیف بود که حتی روی کارت گرافیک 3060Ti هم نمی‌شد ری‌ترسینگ بازی را با فریم‌ریت ثابت ۶۰ تجربه کرد. خوشبختانه بخش کوچکی از مشکلات مربوط به عملکرد فنی بازی با پچ‌های ابتدایی برطرف شد. اما لیست بلندی از مشکلات همچنان باقی مانده که در صدر آن‌ها باید بخش کو-آپ را پررنگ نوشت. محال است بتوانید نیم ساعت با دوستانتان بازی کنید و دیسکانکت نشوند! البته Techland گفته که مشغول بررسی این مشکل است و می‌خواهد هرچه زودتر آن را برطرف کند. حداقل از ما که گذشت، امیدوارم پلیرهای بعدی بتوانند بدون اذیت شدن از تجربه گروهی Dying Light 2 لذت ببرند.

Dying Light 2 با کد نسخه پی‌سی که سازنده بازی در اختیار مجله ای سی بلاگ قرار داده بررسی شده است.