بررسی بازی God of War Ragnarok

چند فرنچایز را در دنیای بازی‌های ویدیویی می‌شناسید که بتوانند طی سالیان سال حضور، هر بار طرفداران خود را سورپرایز کنند؟ چند شخصیت را سراغ دارید که اعتبار نامشان هیچوقت خدشه‌دار نشده باشد؟ چند استودیو بازی‌سازی را می‌شناسید که هیچوقت طرفدارانشان را ناامید نکرده باشند؟ کم، مطمئنا خیلی کم. اما همه ما حداقل یک جواب را برای این ۳ سوال می‌دانیم. هر بار انتشار نسخه جدیدی از سری خدای جنگ (God of War) مانند انقلابی در دنیای ویدیوگیم بوده. هر بار کریتوس پا به میدان نبرد گذاشته طرفدارانش را به وجد آورده. هر بار استودیوی سانتامونیکا نسخه‌ای جدید از خدای جنگ را معرفی کرده انتظار برای رسیدن به آن سخت و سخت‌تر شده. اما آیا گاد اف وار رگناروک (God of War Ragnarok) توانسته این روند رویایی را ادامه دهد؟

گیم‌پلی گاد آف وار رگناروک تغییرات زیادی به خود ندیده. اگر از منتقدان گیم‌پلی نسخه پیشین بودید و تصور می‌کردید در رگناروک معجزه‌ای رخ می‌دهد، در اشتباه بودید. تقریبا تمام مکانیزم‌های بازی مشابه نسخه قبلی است و سانتامونیکا تصمیم گرفته با همان فرمول سابق پیش برود. خوشبختانه این بار از ابتدای بازی Blades of Chaos را به همراه دارید تا به یاد گذشته بتوانید آن را در هوا بچرخانید و از تکه‌پاره شدن دشمنان لذت ببرید. همچنین Leviathan Axe یا تبر کریتوس که به دست دو دوارف مشهور یعنی براک (Brok) و سیندری (Sindri) ساخته شده‌ نیز همچنان همراه کریتوس است. یکی از مشکلات بزرگی که گیم‌پلی God of War 2018 داشت بی‌ارزش بودن Parry کردن حمله دشمنان بود. این بار در رگناروک تلاش شده تا با اضافه شدن شیلدهای جدید که هر کدام افکت‌هایی خاصی همراه دارند این مسئله تاحدودی جبران شود.

برخی از مشکلات God of War 2018 به واسطه سیاست جدید سانتامونیکا برطرف شده‌اند. تنوع پایین دشمنان و انیمیشن‌های مربوط به کشتن آن‌ها به لطف بیشتر شدنشان بهتر شده. این بار نه تنها شاهد همراهان جدید در ماجراجویی‌هایتان خواهید بود، بلکه برای اولین بار در تاریخ این سری کنترل شخصیتی جز کریتوس را هم به دست می‌گیرید. آترئوس به اندازه‌ای بزرگ شده که بتواند از پس خودش در ماجراجویی‌هایش بربیاید. قطعا بازی کردن با آترئوس به جذابیت کریتوس نیست. سبک گیم‌پلی بازی در این حالت کاملا متفاوت می‌شود و شما از تیروکمان آترئوس برای هدف قرار دادن دشمنان از دور و نزدیک استفاده می‌کنید.

المان‌های نقش آفرینی در خدای جنگ رگناروک بیشتر شده‌اند. این بار ماکسیمم لول‌های موجود برای ارتقاء تجهیزات و قابلیت‌هایتان افزایش پیدا کرده و بر حسب زره‌ها و دستورهایی که برای ساختشان پیدا می‌کنید می‌توانید بیلدهای مختلفی بسازید و امتحان کنید. البته این مسئله همچنان مختص کریتوس است و درخصوص آترئوس یا سایر همراهانتان صدق نمی‌کند. المان ماجراجویی در بازی به لطف بزرگ‌تر شدن محیط‌ها و امکان حضور در هر ۹ رلم فوق‌العاده جذاب‌تر شده. حال می‌توانید سوار بر سورتمه یا قایق در بیشتر رلم‌ها سفر کرده و از راز‌هایی که در گوشه گوشه آن‌ها جا داده شده پرده‌‌برداری کنید.

دیگر باید دوربین وان‌شات را یکی از امضاهای سری گاد آو وار بدانیم. در بازی God of War Ragnarok نه تنها شاهد استفاده مجدد از این استایل بلکه تکامل آن نیز هستیم. ترنزیشن بین برخی از صحنه‌ها مانند کابوس‌هایی که کریتوس در خواب می‌بیند و وصل شدنشان به بیداری آنقدر حرفه‌ای و زیبا کار شده که می‌توانیم از بازی به عنوان یک کلاس کارگردانی در دنیای بازی‌های ویدیویی یاد کنیم. از نظر گرافیکی بازی به نسبت نسخه بهینه‌ شده‌ای که برای پی‌سی منتشر شده بود هم پیشرفت داشته. رگناروک بی‌نهایت زیباست و اگر آن را روی PS5 تجربه کنید قطعا بهترین تجربه بصری عمرتان می‌شود. برخی از نماها و مناظر بازی به قدری زیبا هستند که جای خالی Photo Mode را به طور مکرر به شما یادآوری می‌کنند. کاش این قابلیت هر چه سریع‌تر به آن اضافه شود تا بتوانیم برخی از لحظات بازی God of War Ragnarok را قاب کنیم.

حتی بین نسلی بودن بازی آنقدرها دست و بال سانتامونیکا برای ساخت آن را نبسته. همینکه می‌توانیم خدای جنگ: رگناروک را روی PS4 تجربه کنیم مانند یک معجزه‌ است و البته باید از سیاست سونی در این خصوص تشکر کنیم. پلی استیشن ۴ فصل بی‌نظیر دیگری را با یکی از بهترین انحصاری‌های سونی پشت سر گذاشت تا دوران طلایی این کنسول به یاد ماندنی همچنان ادامه داشته باشد. به طور کلی از نظر هنری God of War Ragnarok مطابق انتظارات ظاهر می‌شود. قایم کردن لودینگ بازی حین سفر کردن بین رلم‌‌ها یکی دیگر از دستاوردهای دوست‌داشتنی سانتامونیکاست که به خوبی گیمرها را با ریتم بازی همراه می‌کند.

چرا داستان بازی گاد اف وار رگناروک پاشنه آشیل آن است؟

تعریف و تمجید از God of War Ragnarok کافیست. حال باید یک سوال مهم را پاسخ دهیم؛ آیا بازی همان شاهکار بی‌نقصی است که نمرات متاکریتیک به ما می‌گویند؟ به هیچ عنوان. رگناروک یک پاشنه آشیل بزرگ دارد که باعث می‌شود نتوانیم از آن به عنوان یک بازی بی‌نقص یاد کنیم. این پاشنه آشیل داستان بازی و نحوه روایت آن است. پیش از شروع بازی و برحسب انتظاراتی که از چهارچوب آن داشتم تصور می‌کردم قرار است با داستانی مانند God of War 3 مواجه شوم. یک دریای خون از خدایان ازگارد که پس از شروع رگناروک به دست کریتوس جاری می‌شود. اما نویسندگان بازی اصلا حامی خشونت پیشین خدای جنگ و هویت اصلی او نیستند و تا جای ممکن تلاش می‌کنند تا کریتوس را از سایه آن خدای جنگی که می‌شناختیم خارج کنند.

روایت بازی به ۳ قسمت تقسیم می‌شود. ۱۰ ساعت ابتدایی بازی به قدری کند پیش می‌رود که تمام هایپ و شور و اشتیاق مخاطبانش را می‌کشد. هیچ اطلاعاتی بیشتر از آنچه در تریلرها و پیش از انتشار بازی دیده بودیم به شما داده نمی‌شود و این سکوت محض به مرور زمان خسته‌کننده می‌شود. قسمت دوم بازی کمی جذاب‌تر می‌شود؛ محیط‌های بیشتر، شخصیت‌های متنوع و مکانیزم‌های جدید. در نهایت هم به پایان بازی می‌رسیم که بر خلاف انتظار، فوق‌العاده ناامید کننده ظاهر می‌شود. بازی God of War Ragnarok آن عنوانی نخواهد بود که سالیان سال در ذهن مخاطبانش نقش ببندد. دلیل اصلی آن هم پشت کردن نویسندگان داستان به ریشه‌های آن است.

برای من فریاد‌های نشئت گرفته از خشم کریتوس حین بالا رفتن از کوه المپ، خشونت افسار گسیخته او برای انتقام‌جویی از خدایان، مشت‌های گره کرده‌اش حین کشتن زئوس، نترسیدن از مرگ و بی‌رحمی بی حد و مرز او به‌یادماندنی بود. سال‌های سال که بگذرد باز هم گیمرها از کریتوس به عنوان خشمگین‌ترین شخصیت دنیای بازی‌های ویدیویی یاد می‌کنند. این تصویری است که به هیچ عنوان در رگناروک از او نمی‌بینیم و بیشتر از پیش به این پی می‌بریم که شاید دوران او رو به اتمام است.

مشکل گاد اف وار رگناروک جسارت از بین رفته نویسندگانش است. دقیقا مانند اتفاقی که برای فصل‌های پایانی سریال گیم آو ترونز رخ داد. صدها سناریو در ذهن مخاطب نقش می‌بندد که بهتر از چیزی است که در بازی تجربه‌ کرده و متاسفانه جای خالی همه آن‌ها در داستان حس می‌شود. امید بسیاری از طرفداران سری به بازگشت کریتوس سابق در قالب خدای جنگ رگناروک بود. اما حتی رگناروکی که بازی به تصویر می‌کشد نسخه شخصی‌سازی شده سانتامونیکاست و با آنچه در اساطیر نورس اتفاق می‌افتد کیلومترها فاصله دارد.

خدای جنگ یکی از محبوب‌ترین‌های من در دنیا گیم بوده است، با این حال God of War Ragnarok نتوانسته به اندازه‌ی تجربه‌های قبلی برایم لذت بخش باشد. بازی یک عنوان میان نسلی با مکانیزم‌های مشابه نسخه‌ی قبلی، تنوع بیشتر المان‌های نقش آفرینی، گستره‌ی متنوع‌تر از دشمنان، جهان بزرگتر برای ماجراجویی و تمرکز بیشتر بر بخش داستانی عرضه شده است. برخلاف آنچه در تریلرها دیده بودیم، خبری از آن کریتوس کلاسیک و مبارزات خونین و هیجان انگیز سابق نیست. بازی در ساعات اولیه روالی کند و خسته کننده دارد که حتی پایان‌بندی قابل توجه نیز نمی‌تواند این مشکل را بپوشاند. در نهایت God of War Ragnarok یک بازی باکیفیت ساخت بالا با المان‌های نقش آفرینی پررنگ است؛ اما آن خدای جنگی که می‌شناختیم، نیست!

شیرین منظری

بازی God of War Ragnarok با نسخه پلی‌استیشن ۵ که سونی در اختیار مجله ای سی بلاگ قرار داده بررسی شده است.