جان ویک؟ نه، Midnight Fight Express بازی می‌کنم!
«جان ویک» کوتاه‌ترین توصیفی است که تا به حال برای توضیح یک بازی ویدیویی ارائه کرده‌ام. یعنی به سادگی و با استفاده از دو کلمه می‌توانم تمام چیزی که قرار است در Midnight Fight Express تجربه کنید را به شما توضیح بدهم. اشتباه نکنید، قصد تخریب بازی و مسخره کردن آن را ندارم. اتفاقا از نظر من این توصیف کمک می‌کند تا بسیاری از کاربران به سادگی تشخیص دهند که Midnight Fight Express برای آنها ساخته شده یا به دردشان نمی‌خورد. بیشتر بخواهم توضیح دهم، ما با هرج و مرجی گسترده، خشونتی بی‌پرده، مبارزاتی فوق‌العاده یا به عبارتی یک Beat ’em up جذاب مواجهیم.
تمام اتفاقات Midnight Fight Express در طول یک شب رخ می‌دهند. شخصیت اصلی بازی که با نام «Baby Face» شناخته می‌شود توسط یک دِرون (Drone) دعوت می‌شود تا شهر را از شر خلافکارانی که می‌خواهند آن را نابود کنند نجات دهد. نه دیالوگی مطرح می‌شود، نه صدایی به گوش می‌رسد. شمایید و لشگری از دشمنان که در محیط‌های مختلف سراغشان می‌روید. هر از گاهی درون شما با دادن اطلاعاتی از باس‌فایت‌ها و شخصیت‌های مهم باعث می‌شود تا بیشتر و بهتر بکگراند داستانی بازی را درک کنید. البته این اطلاعات صرفا سرعت گیم‌پلی و آدرنالین مخاطب را می‌کشند و تاحدودی به تجربه Midnight Fight Express آسیب وارد می‌کنند.
۴۱ مرحله در انتظار شماست. از مبارزه در خیابان‌ها گرفته تا هتل، کافه یا رستوران و خلاصه هر جایی که فکرش را کنید. اگر بازی‌های Beat ’em up را تجربه کرده باشید تصور Midnight Fight Express برایتان ساده است. شما با دستان خالی یا انواع و اقسام سلاح‌های گرم و سرد حمله می‌کنید، برابر حمله دشمنان از فنون دفاعی استفاده می‌کنید و در این بین حواستان هست که مبادا جانتان را از دست بدهید. فارغ از بحث جان ویک، Midnight Fight Express فوق‌العاده من را یاد سری بازی‌های بتمن می‌اندازد. روند مبارزات و از طرفی فضاسازی شهر آن که بی‌شباهت به گاتهام نیست واقعا این حس را تداعی می‌کند که بازی با نیم‌نگاهی از بتمن‌ها ساخته شده.
شما بازی را با ضربات و فنون ساده آغاز می‌کنید. با اتمام هر مرحله این اجازه به شما داده می‌شود تا یک فن یا قابلیت خاص را آزاد کنید. چند دقیقه‌ای می‌گذرد و خودتان را مبارزی در حد و اندازه بروسلی می‌بینید. می‌توانید دشمنانتان را با انواع و اقسام کمبو‌ها ضربه فنی کنید و اگر شرایط مناسب بود، یک فینیشر هم نثارشان کنید. در Midnight Fight Express صد سلاح مختلف طراحی شده. از چاقو و قمه گرفته تا چاه‌باز کن و تکه‌های چوب. هر کدام از این سلاح‌ها تاثیری متفاوت دارند و وقتی دشمنانتان آنها را دست داشته باشند که کار سخت‌تر هم می‌شود!
بعد از مدت‌ها در Midnight Fight Express حس کردم داشتن یک سلاح گرم چقدر می‌تواند روند یک مبارزه را تغییر دهد. تفنگ‌ها در Midnight Fight Express کمیابند و اگر به دستتان برسند فقط یک خشاب دارند. با استفاده از آنها می‌توانید تعداد زیادی از دشمنانتان را به یک باره از پا دربیاورید و راهتان را به سمت موج بعدی باز کنید. انیمیشن‌های بی‌نظیری که برای Midnight Fight Express در نظر گرفته شده کمک می‌کنند حضور در مبارزات بازی هیجان‌انگیز و جذاب به نظر برسد. برای این انیمیشن‌ها Jacob Dzwinel (سازنده بازی) با Eric Jacobus (بدلکار God of War و The Last of Us: Part II) و Fernando Jay Huerto (بدلکار Destiny 2) همکاری کرده. پس دیگر نیازی به توضیح نیست، بدانید که بازی در این قسمت عملکردی بی‌نقص داشته!
شاید از نظر بصری Midnight Fight Express آن بازی پر زرق و برقی نباشد که انتظار دارید. اصلا قرار هم نیست بازی در این قسمت ادعایی داشته باشد. عمده تمرکز آن روی گیم‌پلی است که خب در اجرای آن هم موفق بوده. البته باید در این بین چشممان را روی برخی مشکلات Key Mapping ببندیم. برای مثال دکمه فینیشر زدن روی دشمنان و استفاده از سلاح دومتان یک چیز انتخاب شده. اینجاست که برخی مواقع می‌خواهید کمبو بی‌نقصتان را با یک فینیشر جذاب به اتمام برسانید اما ناگهان با یک گلوله پرونده او را می‌بندید. به طور کلی Midnight Fight Express بی‌نقص نیست، اما بهتر است یادمان نرود که کل بازی توسط یک نفر ساخته شده.
Midnight Fight Express پر از سورپرایزهای جذاب است. از حضور در یک استودیو بازی‌سازی و مبارزه با تفنگ‌های نرف و بالش گرفته تا موتور سیکلت‌سواری در خیابان‌های شهر و کشتن دشمنان بیشتر. اگر طرفدار بازی‌های Beat ’em up هستید که هیچ توجیهی برای از دست دادن Midnight Fight Express ندارید. اگر هم نه، به نظرم بد نیست که با این بازی این سبک را امتحان کنید. تمام کردن هر کدام از مراحل بازی بیشتر از ۵ دقیقه طول نمی‌کشد و همین مسئله ارزش تجربه دوباره آن برای ثبت رکوردهای بهتر را هم افزایش می‌دهد.
