نقد بازی Disney Classic Games: Aladdin and The Lion King – یاد باد آن روزگاران
از علاءالدین این ورژن‌ها در دست گیمر قرار دارد: نسخه Genesis. نسخه ژاپنی Mega Drive. نسخه بهبود یافته و کامل. نسخه گیم بوی سیاه و سفید و نسخه رنگی شده گیم‌بوی و در نهایت نسخه تستی و آزمایشی دو سه مرحله از بازی. در بین این نسخه‌ها وجود دو مورد بیشتر حائز اهمیت است؛ یکی نسخه بهبود یافته و کامل که صرفا برای همین باندل جدید توسط تیم سازنده اصلی نسخه قدیمی بازی ساخته شده و دیگری نسخه آزمایشی.
ورژن کامل در واقع رویاییست که بعد از بیست و اندی سال رنگ واقعیت گرفته و سازندگان در این ورژن سعی کرده‌اند تا هم باگ‌های قدیمی بازی را فیکس کنند و هم اینکه چالش‌ها و مکان‌های جدیدی به برخی مراحل بازی اضافه نمایند و یک محصول کامل‌تر و بهتر را به طرفداران قدیمی عرضه کنند. این ورژن همچنین از درجه سختی آسان، معمولی و سخت بهره میبرد که تجربه بازی را برای همه گیمرها بهتر کرده است. با تجربه نسخه آزمایشی بازی نیز احتمالا بسیار شکرگزار می‌شوید چرا که درجه سختی مراحل موجود در این نسخه از بازی اصلی بالاتر است و خوشبختانه سازندگان در عرضه نهایی بازی، کمی با ملایمت با گیمرها برخورد کرده‌اند.
بازی علاءالدین برخلاف شیرشاه اصلا مانند یک بازی قدیمی و کلاسیک به چشم نمی‌آید. سازندگان در نسخه نهایی بازی تغییرات خوبی را انجام داده‌اند و سرعت و کنترل نرم و روان بازی و همچنین گیم‌پلی درگیر کننده‌تر و آرکیدتر آن باعث می‌شود که بازی جذاب‌تر از آب در بیاید. در اینجا هم با مینی‌گیم‌هایی روبرو هستیم که Abu (میمون علاءالدین) در آنها نقش دارد. طراحی مراحل در علاءالدین نیز مانند شیرشاه توسط افرادی زبده صورت گرفته و گیمر را به شدت درگیر می‌کند.
