بررسی بازی Lonely Mountains: Downhill – کوهستان آرامش

به جرات Lonely Mountains: Downhill را می‌توان یکی از بهترین بازی‌های مستقل امسال دانست. عنوانی که نه تنها بی‌نهایت چالش‌برانگیز و دشوار است، بلکه همزمان می‌تواند به لطف اتمسفر چشم‌نواز و صداگذاری فوق‌العاده‌اش به تجربه‌ای آرامش‌بخش تبدیل شود. سیستم آزاد کردن دوچرخه و آیتم‌های ظاهری جدید بازی کمی منطق درست و مناسبی ندارد اما در عوض مسیرهای کوهستانی بازی بارها شما را دعوت می‌کند تا عملکردتان را بهبود دهید.

از آنجایی که Lonely Mountains: Downhill عنوانی مستقل به حساب می‌آید، قیمت مناسبی دارد و مهم‌تر از آنکه بازی روی سرویس گیم‌پس مایکروسافت نیز قرار دارد. بنابراین برای تجربه بازی اصلا لازم نیست هزینه زیادی صرف کنید. از طرفی تجربه نسبتا جدید و متفاوت بازی می‌تواند شما را تا حدی از فضای تکراری و خشن بازی‌های مشابه دیگر دور کند.

سبک و سیاق Lonely Mountains: Downhill به شکلی نیست که هر گیمری جذب آن شود. همچنین تعداد مسیرها و کوهستان‌‌های بازی در حال حاضر کم است و احتمال دارد تجربه بازی زودتر از آنچه که انتظارش را دارید، برایتان خسته کننده شود. اگرعلاقه‌ای به بازی‌های این شکلی و سبک Trails ندارید، این بازی هم استثنایی نخواهد بود.