بررسی بازی Gran Turismo 7

سری گرن توریسمو یک بازی ریسینگ نیست. این شاید ادعای عجیب و غریبی برای یکی از بزرگترین فرنچایزهای در این سبک باشد ولی هرکس که این سری را تجربه کرده باشد، می‌داند که گرن توریسمو یک عاشقانه است، یک شعر است و ابیات این شعر در صدای موتورها و کشیده شدن لاستیک‌ها روی آسفالت است. قسمت هفتم این بازی یک «دیوان یامائوچی» به حساب می‌آید و می‌توان با آن عاشق دنیای اتوموبیل‌ها و پیست مسابقات شد. با بررسی بازی Gran Turismo 7 همراه مجله ای سی بلاگ باشید.

یامائوچی زمانی که قسمت اول گرن توریسمو را طراحی کرد، زیر ۳۰ سال سن داشت و هم‌اکنون مردی است ۵۴ ساله. او حالا با کوله‌باری از تجربه به سراغ بازی هفتم مخلوق خود رفته و با توجه به سن و سال کنونی‌اش، این بار بسیار با حوصله و آرام این محصول را طراحی و عرضه کرده است. شاید به همین علت هم باشد که بازی هیچ عجله‌ای برای معرفی تمام بخش‌های خود ندارد. سازندگان آرام آرام جهان پهناور بازی را به نمایش می‌گذارند و قابلیت‌های متعدد بازی را در دسترس کاربران قرار می‌دهند، آنها هیچ عجله‌ای ندارند تا گرن توریسمو 7 را مثل خیلی از بازی‌های این سبک پر از سرعت و هیجان نشان دهند و می‌خواهند به جای یک فست فود خیلی خوشمزه، قهوه‌ای باشند نایاب که برای رسیدن به طعم بی‌نظیرش باید مدت زمان طولانی را به انتظار نشست.

بعد از معرفی بخش موزیک رالی، ما با یک تیتراژ بی‌نظیر مواجه می‌شویم و تاریخ اتومبیل‌رانی را با یک قطعه موسیقی شنیدنی مرور می‌کنیم. سپس با سارا همراه می‌شویم که دستیار ما در بازی به شمار می‌رود و سپس به جدیدترین بخش بازی و جالب‌ترین آن می‌رسیم یعنی کافه گرن توریسمو. در این کافه است که داستان بازی پیش می‌رود و ما قرار است در آن با رانندگان دیگر حرف بزنیم و یک سری ماموریت انجام دهیم تا تبدیل به استاد مسلم رانندگی شویم. این کافه مهمترین قسمت بازی در بخش تک نفره است و سر و کله زدن با اساتید رانندگی و گرفتن گواهینامه‌های متعدد با راهنمایی‌های آنها (که البته کار بسیار سختی است!) بازی را شبیه به یک عنوان سولزلایک اما در زمینه رانندگی کرده است!

گرن توریسمو 7 سخت است. بی‌رحمانه سخت است و به معنای واقعی، یک شبیه‌ساز رانندگی تمام‌عیار محسوب می‌شود. در اینجا قرار نیست با نیترو زدن از رقبا جلو بزنید، میان بر بزنید یا از یک ساختمان در حال خراب شدن بیرون بجهید و یا از دست پلیس‌ها فرار کنید. گرن توریسمو یک بازی کاملا واقعی در دنیای واقعی ماشین‌سواری است و در آن خبری از تنه زدن ماشین‌ها به هم و تخریب‌های اغراق‌آمیز هم نیست. شما یک راننده هستید و باید ذره ذره در بازی حرفه‌ای شوید و این کار را با مشقت تمام هم انجام می‌دهید. زمانی که فکر می‌کنید دیگر خدای رانندگی شده‌اید، با یک هوای بارانی آشنا می‌شوید که تمام فرمول رانندگی را تغییر می‌دهد و احتمالا در بار اول مواجه شدن با چنین پیستی، سر اولین پیچ سی بار دور خودتان می‌چرخید.

تغییرات آب و هوایی و چرخه روز شب، در رانندگی شما تاثیر دارد و باید حواستان به تجهیزات ماشین در این شرایط باشد، بازی پر از این جزئیات و ریزه‌کاری‌هاست. شخصی‌سازی ماشین‌ها تا ریزترین پیچی که فکر کنید پیش می‌رود و شما با تجربه بازی Gran Turismo 7 به جز تبدیل شدن به یک راننده مهار، تقریبا یک مکانیک تمام عیار هم می‌شوید. شخصی‌سازی ماشین‌ها می‌تواند به پیشبرد بازی کمک کند و کاری کند که مسابقات برای شما آسان‌تر شود اما به شرط آنکه آن را درست انجام بدهید و بازی در این راه چندان به شما کمک نمی‌کند. این بخش واقعا پیچیده است و شخصا جرئت نکردم در آن کار چندانی انجام دهم مگر کپی کردن یک سری وعده‌های کاربران در سایت‌های ردیت و یوتوب. واقعیت این است که خودم از خودم خلاقیتی در این بخش پیاده‌سازی نکردم. بازی سعی می‌کند در این بخش راهنمای حال ما گیمرها باشد ولی اوضاع خیلی قمر در عقرب است!

بازی Gran Turismo 7 عظیم است، آن‌قدری بزرگ است که سر و کله زدن با همه بخش‌های آن ده‌ها ساعت زمان می‌برد. نزدیک به ۱۰۰ پیست و ۴۲۰ ماشین مسابقه‌ای در بازی گنجانده شده که همگی با طراحی بی‌نظیری همراه هستند، شاید فکر کنید ۴۲۰ ماشین یک سوم تعداد ماشین‌های بازی نسخه ششم است و این یک پسرفت به حساب می‌آید. اما واقعیت این است که بخش شخصی‌سازی کاری کرده که رو در رو شدن با همین ۴۲۰ ماشین هم به اندازه کافی هیجان‌انگیز باشد.

عظمت بازی اما تنها به محتوای موجود در آن بسنده نمی‌شود، بخش داستانی بازی به مقدار کافی طولانی است و می‌توانید طی گفتگو با دیگر شخصیت‌ها، این بخش را کامل‌تر هم بکنید. در ابتدای امر باید چندین ساعت را در بخش تک نفره بگذرانید تا بتوانید وارد مسابقات چند نفره بشوید و بازی همینطوری به شما مجوز حضور در این مسابقات را نمی‌دهد. سازندگان می‌دانند عنوانی که ساختند از آن دسته بازی‌هایی نیست که گیمر بتواند در همان بدو ورود با آشنایی آن به همه جایش سرک بکشد. آنها مثل یک مربی با گیمر رفتار می‌کنند و او را آماده می‌کنند تا در بازی پیشرفت کند.

مطلب پیشنهادی:بررسی بازی مورتال کمبت ۱ | نقد بازی Mortal Kombat 1 + امتیازپنجه‌های خونین در کالبدی تازه

می‌خواهم بگویم با این که بازی Gran Turismo 7 عنوان سختی است، اما سعی می‌کند در این مسیر سخت همراه گیمر باشد و اگر به آن دل بدهید، این سختی را رد می‌کنید. این را هم باید بدانید که دل ندادن به بازی هم کار سختی است. اتمسفری که بازی‌سازان در این اثر ایجاد کرده‌اند، کاری می‌کند که به جهان اتوموبیل‌های مسابقه‌ای علاقه‌مند شوید و از آن حال و هوای بازی‌های آرکید این سبک بیرون بیایید و به زبان ساده‌تر، دیگر هوس نیترو نکنید، بلکه دلتان بخواهد با واقعیت دست و پنجه نرم کنید.

کنترل کردن ماشین‌ها همیشه در این سری یک چالش بزرگ بوده، به خصوص برای تازه‌واردها به این فرنچایز که عناوین ریسینگ را با بازی‌هایی مثل نید فور اسپید تجربه کردند و به کنترل واقعی سری گرن توریسمو چندان عادت ندارند. به لطف کنترلرهای نسل جدید پلی استیشن، کنترل بازی بسیار نرم‌تر شده و همچنین اگر بخش تمرینی بازی را با طمانینه بگذرانید، قطعا با چالش کمتری در این زمینه مواجه خواهید شد. در نهایت باید بدانید کنترل بازی‌ها یک چیزی مابین عناوین آرکید و شبیه‌سازی‌های واقعی است و با توجه به هندلینگ خاص هر ماشین، باید با یک اتوموبیل چندین دست در پیست‌ها گاز بدهید تا قلق آن دستتان بیاید.

پای این واقعیت بیش از اندازه در بازی به گرافیک بازی هم رسیده و می‌توان به جرات گفت که گرن توریسمو 7 گرافیکی باور نکردنی دارد که شاید در وهله اول نتوان به آن پی برد اما کافی است به بخش Photo Mode سربزنید و ببینید که چه چیزی در جلوی چشمتان است و از آن غافل هستید! عکس گرفتن از محیط بازی دقیقا به مثابه ساخت یک پوستر سینمایی جذاب از یک مسابقه ماشین سواری است و زاویه پشت فرمان هم که گل سرسبد این هیجان است! به این نکات جذاب و فنی اجرا با وضوح 4K و فریم ریت ۶۰ را اضافه کنید تا با یک بازی فوق‌العاده مواجه شوید.

گرافیک بازی نسبت به نسخه قبلی با تعداد پیکسل بیش‌تر، وضوح تصاویر به لطف کیفیت سایه‌ها، بازتاب‌ها و افزایش تکسچر فیلترینگ‌ها همراه است. همه چیز در حد بی‌نهایت خود به سر می‌برد و لحظه‌ای در بازی وجود ندارد که مدهوش گرافیک خارق‌العاده آن نشوید. به این گرافیک بی‌نظیر باید صداگذاری جذاب بازی و انتخاب قطعات موسیقایی برتر را نیز اضافه کرد تا به این مسئله پر برد که یک پکیج جذاب در بازی وجود دارد.

دائم متصل بودن به اینترنت تنها نقصی است که می‌تواند تجربه گرن توریسمو کمی تا قسمتی اعصاب خردکن کند، این البته بدان معنا نیست که بدون اینترنت نمی‌توان به هیچ بخشی از بازی دسترسی داشت اما فقدان این اتصال به شدت روی لودینگ بازی و منوها تاثیر می‌گذارد و تجربه کاربر را از بازی تبدیل به تجربه بدی می‌کند.

بازی Gran Turismo 7 در دنیای مدرنی عرضه شده اما سبک و سیاق کلاسیک خود را حفظ کرده و لباس خود را عوض نکرده بلکه آن را اتو کرده و بعد از بخارشویی ماهرانه، دوباره به تن کرده است. گرن توریسمو 7 همان چیزی که است که خالق آن مدت‌ها چشم به انتظارش بوده و حالا این بچه در ۲۵ سالگی خود آن‌قدری رشد کرده که بتوان با افتخار برای آن کف مرتب زد. سونی این بازی را به دارندگان کنسول پلی استیشن 4 سونی بدهکار بود و دارندگان پلی استیشن 5 هم می‌توانند این بازی را به عنوان افتخارات مختص کنسول خود بدانند.

پی‌نوشت: اگر دخل و خرج بازی با هم جفت و جور بود، همه چیز در بازی گرن توریسمو ۷ عالی بود اما ناشر در این قسمت خیلی بی‌رحم رفتار می‌کند و گاه برای خریدن یک ماشین باید ساعت‌های بسیار بسیار طولانی زحمت بکشید تا بتوانید بدون پرداخت پول واقعی (در خریدهای درون برنامه‌ای) صاحب آن شوید. این مسئله برای ما که در ایران هستیم که خیلی بیشتر آزاردهنده می‌شود و اساسا در کل خشم گیمرها را در سراسر دنیا را هم به همراه داشته و انصافا پاشنه آشیل بازی حساب می‌شود. همین مساله هم باعث می‌شود که امتیاز بازی از نظر نگارنده از نمره برازنده‌ای مثل ۹۰ به ۸۰ سقوط کند.

شما می‌توانید جهت خرید جدیدترین بازی‌های ویدیویی، کنسول‌ها و لوازم جانبی گیمینگ به فروشگاه P4Game مراجعه کنید.