بررسی بازی Mario & Sonic at the Olympic Games: Tokyo 2020 – مشعل همیشه روشن

برخی از بازی‌ها نظیر تنیس و بدمینتون نیز پیش‌تر در بازی‌های گذشته ماریو مانند ماریو پارتی و یا ماریو تنیس دیده شده‌آند و در اینجا نسخه جمع و جورتری از گیم‌پلی آنها پیاده سازی شده است. همانطور که پیش‌تر تاکید کردم،‌ بازی هم برای تازه‌واردین و هم برای آشنایان بازی‌های مسابقه‌ای ماریو و سونیک، جذابیت‌های خودش را دارد و می‌تواند با وجود تکراری بودن برخی از ورزش‌ها، همچنان دوست داشتنی ظاهر شود.

برخی از ورزش‌ها جای کار بیشتری داشته و به نظر می‌رسد بازیسازان در پیاده سازی و اجرای آنها کم‌کاری از خود نشان داده‌اند؛ البته شاید هم بتوان گفت که تیم سازنده قصد نداشته که بازی‌های ورزشی خود را حرفه‌ای به تصویر بکشد و عزم خود را جزم کرده که تمامی بازی‌ها را به صورت کژوال در بیاورد. با پذیرفتن این فرضیه و در نظر گرفتن گروه سنی همگانی مخاطبین بازی، شاید بتوان از این ایراد چشم‌پوشی کرد و حتی آن را در جرکه موارد مثبت بازی قرار داد.

بخش چند نفره بازی Mario & Sonic at the Olympic Games: Tokyo 2020 هم به صورت آفلاین و هم به صورت آنلاین در دسترس است و بخش آفلاین آن می‌تواند به یک گزینه بسیار مناسب برای یک بازی پارتی گیم باشد. یادتان باشد برای تجربه برخی از بازی‌ها بهتر است که بازی را روی داک و در صفحه عریض‌تری نسبت به صفحه نمایش نینتندو سوییچ تجربه کنید (مثلا بازی تیراندازی با کمان) چرا که دقت و دید بیشتری برایتان به همراه خواهد داشت.