بررسی بازی Halo Infinite

بازی Halo Infinite به عنوان بزرگترین پرچمدار نسل نهمی کنسولهای اکسباکس سری اکس و اس، یکی از بهترین شوترهای این چند سال هم محسوب میشود. ششمین نسخه اصلی از مجموعه بازیهای هیلو، نه تنها در حد و اندازه نام خود یعنی Infinite یا «بینهایت» ظاهر میشود، بلکه بهترین ساخته استودیوی 343 تا به امروز است. با بررسی مجله ای سی بلاگ همراه باشید.
Halo Infinite
امتیاز کاربران
امتیاز متاکریتیک
87
- تاریخ انتشار
آذر ۱۴۰۰ - ناشر بازی
Xbox Game Studios - سازنده
343Industries - حالت بازی
تک نفرهچند نفره - درجه سنی بازی
مناسب برای بزرگسالان
هیلو اینفینیت سومین و آخرین نسخه از Reclaimer Saga است که با Halo 4 شروع شده بود و Halo 5: Guardians آن را ادامه میداد. در نهایت اما داستان بازی با عناوینی مثل Halo Wars 2 گره خورده و شروع بازی دقیقا پس از پایانبندی آن بازی است. نسخه Infinite اول و آخر، یک بازی جاهطلبانه است و این جاهطلبی قبل از عرضه بازی حتی آن را به نزدیک مرز نابودی هم کشانده بود. عنوانی که قرار بود لانچتایتل اکسباکس سری اکس باشد اما حالا با فاصله زمانی بیش از یک سال عرضه شده. عنوانی که البته با این تاخیر، همچنان ثابت میکند که هیلو هیچوقت تا امروز آمادهتر از الان نبوده است.
هیلو اینفینیت قصه را شبیه به قصه فیلمهای آخر Avengers آغاز میکند. درست مثل تونی استارک که تنها و بدون هیچ امکانات و تغذیه خاصی باید در فضا زنده میماند، اسپارتان 117 یا مسترچیف هم وضعیت مشابهی را به مدت 6 ماه در فضا دارد. قصه از جایی شروع میشود که مسترچیف که از رهبر Banishedهای یاغی یا اتریوکس (Atriox) شکست خورده و حالا یکی از سفینههای UNSC به خلبانی Echo 216 او را پیدا میکند. شروع بازی یادآور قصههای قدیمی هیلو است و به طور خاص، حال و هوای Combat Evolved یا اولین نسخه مجموعه هیلو را تداعی میکند.
همه چیز از همان چند دقیقه اول میخکوبکننده است. از مکالمات بین خلبان و مسترچیف گرفته تا مسیری که مسترچیف باید با قلع و قمع کردن Banishedها از آن عبور کند و راه خودش را بسازد. در این بین چند تفاوت بزرگ در هیلو اینفینیت احساس میشود که اولین آنها، لول دیزاین بینظیر آن است. اینفینیت به رغم تبدیل شدن به عنوانی با المانهای جهان باز، حالا تاکید خاصی روی گشت و گذار دارد و به مراتب محیطهای آن هم بزرگتر است. بزرگتر بودن محیطها باعث نشده تا هیلو از چیزی که قبلا بوده فاصله بگیرد، بلکه همه چیز بازی حس و حال ارتقا پیدا کردن را به خود گرفتهاند.

در واقع فرمول جهان باز آنقدر در بازیهای امروزی منسوخ شده که قبل از تجربه بازی، فکر نمیکردم هیلو اینفینیت با اتکا به المانهای جهان باز خود بتواند تغییر خاصی در این رویه ایجاد کند. با این که در نهایت هیلوی جهان باز یک جور تجربه منحصر به فرد از Halo Infinite است که باقی میماند، بازی در نهایت جواب پس میدهد و به خوبی دنیای بزرگ خود را توجیه میکند. بازی در Zeta Halo جریان دارد و رینگ جدیدی که حول محور آن وجود دارد، تمام مراحل و مراحل جانبی را در خود جای داده است.
مطلب پیشنهادی:بررسی بازی موبایلی GTA Vice City: Definitive Edition – دومین ریمستر از سهگانه راکستارروحی تازهدمیده شده در کالبدی قدیمی
لول دیزاین بازی بسیار هوشمندانه و با دقت بالا انجام شده است، به طوری که مراحل جانبی دقیقا همان کاری که باید را انجام میدهند: ترغیب مخاطب به گشت و گذار بیشتر و جایزه دادن به او برای این کار. اینفینیت یک بازی سرگرمکننده و به شدت خاص است که گشتن در آن جذاب است، اما بیایید واقعبین باشیم؛ حتی جذابترین بازیها هم میتوانند به دور تکرار بیفتند و سازندگان بازی به خوبی این را میدانستهاند. سیستم قابلیتهای چیف، خرید سلاحهای جدید و ماشین بر اساس کردیتهایی است که بازیکن در طول بازی به دست میآورد و این از طریق گشت و گذار بیشتر در محیط میسر میشود.
گرپلینگ هوک نه فقط یک ابزار جدید برای جابهجایی سریعتر، بلکه یک تغییر سیستمی تمام و کمال در گیمپلی هیلو اینفینیت است.
این اولین بار نیست که سیستم تجهیزات چیف وارد هیلو شده، اما در بین تمام تجهیزات و قابلیتهایی که چیف میتواند از آنها استفاده کند، گرپلینگ هوک (Grappling Hook) بهترین و کارآمدترین آنهاست. هیلو اینفینیت دیزاین سیستم کاملا متفاوتی با بازیهای قبلی خود دارد اما در نهایت و با تمام اینها، همچنان یک بازی هیلو باقی مانده است. گرپلینگ هوک و نقش آن در بازی، این موضوع را به خوبی ثابت میکند. از مرتفع شدن ساختمانها گرفته تا جا به جایی سریع بین طبقههای مختلف که قبلا فقط با پای خالی میتوانستیم بین آنها جابهجا شویم؛ گرپلینگ هوک مسترچیف شبیه به تجربهای که نسبت به آثار قبلی این مجموعه حالا چند لایه دیگر دارد و شبیه به یک کیک پر و پیمانتر است که همچنان طعم سابق خود را حفظ کرده است.
گرپلینگ هوک نه فقط یک ابزار جدید برای جابهجایی سریعتر، بلکه یک تغییر سیستمی تمام و کمال در گیمپلی هیلو است. چیزی که تا قبل از این در مجموعه هیلو وجود نداشت یا حداقل آنها را کمتر میدیدیم، اکشن امروزی و تبدیل شدن بازی به یک شوتر راند اند گان بود. با این که هیلو اینفینیت همچنان سبک و سیاق کلاسیک خود را به خصوص در بخش چندنفره حفظ کرده، اما تجربه آن در عین حال مدرنتر و راحتتر شده است. به این ترتیب، مواردی مثل بشکههای منفجره یا قابلیت هوک کردن آنها و پرتاب کردن جسمهای مختلف به سمت دشمنان، خودش هیلو اینفینیت را به یک بازی سریعتر نسبت به بازیهای قبلی تبدیل میکند. اگر به این فرمول مواردی مثل جابهجایی چیف مثل اسپایدرمن را هم اضافه کنیم، فرمول هیلو برای این که یک شوتر روان و امروزی باشد و در عین حال به ریشههای خود پایبند بماند، جواب پس داده است.
مطلب پیشنهادی:معرفی بازی موبایلی Dawn of Ages؛ به قرون وسطی خوش آمدیدسفر در تاریخ برای پیدا کردن بهترین شوالیه
اما دنیای بازی فراتر از بزرگ شدن، پویا و به شدت امروزی است. دشمنان مسترچیف در این نسخه خیلی بیشتر از قبل با او ارتباط برقرار میکنند و به جز قصهای جدیتر، همواره حس تنش بیشتری بین شخصیتها احساس میشود. مثلا کورتانا که توسط بعضی از گرانتها «زن آبی» خوانده میشود و چیف را تهدید به منفجر کردن آن میکنند یا وقتی که چند تا تیرتان خطا برود، الیتها دستتان میاندازند. دنیای هیلو نه فقط در سوی چیف، بلکه در طرف مقابل هم انسانی و واقعیتر شده است.
اما بخشی که قرار است پس از این با هیلو باقی بماند و احتمالا تا انتهای نسل با آن سر و کار داریم، بخش چندنفرهای است که انتشار زودهنگام خود را تجربه کرد. مولتیپلیر هیلو اینفینیت چند بخش مختلف دارد که مثل همیشه در دستهبندیهای Quick Play و Big Team Battle قرار گرفته است. در کوییک پلی که البته حالا از پلیلیستهای مختلف هم پشتیبانی میکند، مودهایی مثل Slayer و Fiesta بازگشتهاند و از طرفی جای خالی مودهایی مثل Forge از هیلوهای کلاسیک یا مود Warzone به عنوان یکی از معدود نوآوریهای خوب Halo 5 خالی است. از طرفی، Big Team Battle بزرگتر و رویاییتر از همیشه شده و حالا اضافه شدن AI به مبارزات و باز کردن قسمتهای جدیدی از نقشه، خود یک تجربه جالب و جدید است. بخش چندنفره هیلو اینفینیت کاملا رایگان است و درآمدزایی آن از طریق فروش یک بتل پس میسر میشود. بتل پسی که آیتمهای جذابی را در خود دارد و با قیمت 10 دلاری خود، میتواند پیشنهاد وسوسهکنندهای باشد. به طور کلی، بخش چندنفره هیلو اینفینیت اوج تکامل گیمپلی و پایبندی هیلو به نقاط قوت خود را در طول یک دهه اخیر را نشان میدهد و یکی از بهترین بخشهای چندنفره سال است.
این بازی بر اساس نسخه پیسی که اکسباکس گیم استودیوز در اختیار مجله ای سی بلاگ قرار داده بررسی شده است.

خلاصه بگم که…
بازی هیلو اینفینیت یکی از بهترین و کاملترین بازیهای امسال چه در بخش تکنفره و چه در بخش چندنفره، چه برای مخاطبان جدید و چه طرفداران قدیمی هیلو است.

میخرمش
اگر هوادار شوترهای کلاسیک هستید یا قسمتهای قبلی هیلو را پیش از این روی اکسباکس تجربه کردهاید، هیلو اینفینیت ارزش خرید مجدد را دارد و یک بازی به شدت سرگرمکننده چه در بخش داستانی و چه در بخش چندنفره است.

نمیخرمش
اگر به آثار سای-فای و یا به طور خاص بازیهای علمی تخیلی علاقهای ندارید یا حتی دسترسی به کنسولهای اکسباکس یا پیسی برایتان میسر نیست، فعلا قید هیلو اینفینیت را بزنید.
-
امتیاز مجله ای سی بلاگ95 - امتیاز کاربران
- امتیاز متاکریتیک87